یادداشت دکتر هاشمی علی آبادی به مناسبت میلاد امام رضا (ع)

دکتر سید احمد هاشمی علی آبادی، عضو هیأت علمی دانشکده الهیات و ادیان به مناسبت میلاد امام رضا (ع) یادداشتی منتشر کرده که در ادامه می‌خوانید:

بسم الله النور

آمدم ای شاه پناهم بده

سخن از غربت است و دلی که عمری است به پنجره­ فولاد بسته شده و کبوتر جلد امام مهربانی گشته و فاصله خود را با مقصود فقط یک ذکرِ همراه با اشگ می داند:

« اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِیِّ النَّقِیِ‏ وَ حُجَّتِکَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّیقِ الشَّهِیدِ صَلاَةً کَثِیرَةً تَامَّةً زَاکِیَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ‏.»

قلب ایران زمین به تپش افتاد آنگاه که شمس جمال رضوی بر افق این سرزمین طلوع کرد. نور فاطمی با کلام گهربار خویش در سلسله الذهب، طلای ناب بر جان و دل ما کاشت و مسیر عبودیت را از مجرای عصمت چه زیبا نشانمان داد تا در کوره راه­ های جهل و غفلت و شرک و بی­ خبری، مسیر حق را گم نکنیم. آری عالم آل الله کویر تشنه ذهن و قلب ما را به ترنم حکمت های علوی آراست و حرم امن ایشان مأوای و مأمن رهپویان وصال گردید. و چقدر غافلند عنکبوتان سست ­ترین خانه­ های جهل که تلاش می­کنند با هرزگی و فروش کرامت خویش، محکم ­ترین بنای هستی را به گمان خویش ویران کنند!!

حقیقتاً چه زیبا گفت کبوتر حرم و شاعر درگاهش که:

دیشب به سرم باز هوای دگـر افتـاد

در خواب مرا سوی خراسان گذر افتاد

چشمم به ضریـح شه والا گهر افتاد

این شعر همان لحظه مرا در نظر افتاد

با آل علی هرکه درافتـاد، ورافتاد

این قبر غریبُ الغُـرَبا، خسرو طوس است

این قبر مُعین الضعفا، شمس شموس است

خاک در او ملجأ ارواح و نفـوس است

باید ز ره صدق بر این خاک درافتاد

با آل علی هرکه درافتاد، ورافتاد

  ​​​​​​​