همدلی از همزبانی خوش تر است...
بسیاری از ما سعی به تغییر دادن افرادی داریم که با آن ها در ارتباط هستیم. ما زمان زیادی را تلف می کنیم تا دیگران را به آن شکلی تبدیل کنیم که خوش آیندمان است حال آنکه بیشتر این تلاش ها تا حد زیادی ناموفق اند. آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که به جای تغییر دادن دیگران آن ها را بپذیرید و درکشان کنید؟ آیا توجه کرده اید که وقتی شخصی برایتان حرف می زند که شما احساس او را می فهمید و اجازه می دهید که هیجان خود را ابراز کند چقدر احساس عزت نفس، دوست داشته شدن و صمیمیت به او داده اید و چقدر از خشمش کاسته اید؟ یا وقتی خود را جای او می گذارید و به مسئله نگاه می کنید، چقدر او را می فهمید و به او هم احساس فهمیده شدن می دهید؟ آیا می دانید پذیرفتن و درک کردن دیگران یکی از معنوی ترین و ارزشمندترین چیزهایی است که به آن ها می بخشید؟
شکی نیست که هیچ انسانی کامل نیست. افرادی که ما به هر دلیلی با آن ها مرتبط هستیم در کنار ویژگی های مثبتی که دارند نقاط ضعف و کم و کاستی هایی هم دارند همان طور که خود ما هم از این قاعده مستثنی نیستیم. با وجود این، یکی از مهم ترین راه حل ها برای ایجاد روابط سالم، مداوم و پایدار با دیگران درک و پذیرش عیب های آن ها و شادبودن از داشتن تفاوت با آنهاست؛ یعنی باید دیگران را همانگونه که هستند، بدون اینکه بخواهیم آن ها را تغییر دهیم، بپذیریم و دوست بداریم. این نوع پذیرش همه جانبه و بی قیدوشرط این باور را به دیگران می دهد که می توانند بدون هیچ واهمه ای از پذیرفته نشدن با ما از احساسات و هیجانات خود حرف بزنند و در ارتباط با ما بدون اینکه بخواهند نقش بازی کنند، خود واقعی شان را نشان دهند. یکی از روش هایی که قدرت و ظرفیت ما را برای پذیرش و درک دیگران افزایش می دهد مهارت همدلی است. همدلی، یعنی احساسات و افکار دیگران را به خوبی درک کنیم و به احساسات آن ها اهمیت بدهیم. برای اینکه بتوانیم با دیگران همدلی کنیم باید آن ها را درک کنیم؛ یعنی افکار و احساسات آن ها برای ما روشن باشد و بدون هیچ قید و شرطی آن ها را، همانگونه که هستند، بپذیریم. هرچه بیشتر به طرف مقابل توجه کنیم، در همدلی کردن موفق تر هستیم، یعنی باید با زیرنظر گرفتن رفتارهای طرف مقابل افکار و احساسات او را در آن موقعیت خاص برآورد کنیم. هرچه میزان شناخت و آشنایی ما با ویژگی ها و شرایط فرد مقابل عمیق تر باشد، افکار و احساسات او را بهتر درک می کنیم. بنابراین، در روابط صمیمی تر و نزدیک تر (مثل: رابطه با دوستان، خانواده یا همسر) بستر مناسب تری برای درک و پذیرش همدلانه فراهم است. به عبارت ساده تر، در همدلی باید بتوانیم بدون اینکه در موقعیت طرف مقابل قرار گرفته باشیم خودمان را به جای او بگذاریم، از چشم او به مسئله نظر کنیم و او را درک کنیم. همدلی به ما کمک می کند تا دیگران را حتی با وجود تفاوت هایی که با ما دارند بپذیریم. افرادی که به خوبی با دیگران همدلی می کنند در برقراری روابط بین فردی موثر موفق ترند. در واقع، این افراد انعطاف پذیرتر، قابل اعتمادتر و اجتماعی تر به نظر می رسند. قرار نیست با افکار یا احساسات طرف مقابل موافق باشیم تا با او همدلی کنیم، بلکه فقط باید احساسات و افکار او را با توجه به شرایطی که در آن قرار گرفته است به درستی درک کنیم. درک دیگران لزوماً به معنی موافق بودن با آن ها نیست. ما فقط باید بتوانیم در شرایط بحرانی، دیگران را حمایت کنیم؛ یعنی حس رنج و پریشانی آن ها را واقعاً درک کنیم و این احساس را به آن ها منتقل کنیم بدون اینکه کارشان را تایید یا رد کنیم. بیایید با تمرین مهارت همدلی، در سال جدید اطرافیانمان را بیشتر درک کنیم و بدون قضاوت با آن ها در ارتباط باشیم.
