یادداشت حجت‌الاسلام علی صدیقی به مناسبت روز وحدت حوزه و دانشگاه

حجت‌الاسلام علی صدیقی پاشاکی، معاون نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری و مدیر حوزه علوم اسلامی دانشگاه شهید بهشتی (ره) به مناسبت روز وحدت حوزه و دانشگاه، یادداشتی منتشر کرده است که در ادامه می‌خوانید:

​​​​​​​

بسمه تعالی

حوزه و دانشگاه دو قطبی وحدت آفرین

نهادهای علمی در جمهوری اسلامی متعددند. اما هیچ یک مستقل از دو قطب علمی کشور یعنی حوزه و دانشگاه نیستند. لذا برای رشد و پیشرفت در عرصه علم، و در همه ابعاد آن، چاره‌ای جز همسویی این دو قطب علمی نیست.

قطعا در نظام اسلامی که جامعه آن، به مقصد تمدن اسلامی در حرکت است، ابزار متناسب نیز مورد نیاز است. از این رو باید آنها را شناخته، به کمال رسانده، و دقیق به کار بست. لذا وقتی هدف و مقصد تعیین گردید، همسویی و هماهنگی ابزار نیز از ضرورتهای عقلی است.

مسیر تمدن از دالان علم و فرهنگ می‌گذرد و هر جامعه‌ای که در این عرصه به توفیق برسد و بتواند فرهنگ والایی را رقم بزند و علمیت که ثمره عقلانیت است را بدست آورده و رشد دهد، در تمدن‌سازی نقش اساسی ایفا می‌کند.

براین اساس، وحدت دو قطب علم، یعنی حوزه و دانشگاه، می‌تواند معنایی تازه به خود گیرد؛ دو قطبی که نه تنها معنای معارض نداشته، بلکه مفهومی تکمیلی و تکاملی دارند. این دو قطبی می‌تواند در صدد شبکه‌سازی نخبگانی بر آمده و با وحدت برآمده از تعامل هدفمند، به رفع مشکلات و نیازها و ایجاد مقتضیات پرداخته و زمینه را برای توسعه مد نظر جامعه اسلامی فراهم آورد.

قطعا هر قطب وظایف و کارکردهای خود را دارد مانند اتومبیلی که هریک از قطعات آن وظیفه مستقلی دارد، اما هدف واحد، آنها را به هم پیوند داده است و خروجی آن یک محصول مشخص برای هدفی بزرگتر است.  البته که وحدت حوزه و دانشگاه خود هدف غایی نیست و رهگذری است برای اهداف والا که در نهایت به آن تمدن نوین اسلامی منجر خواهد شد. اما کدام مسیرها به وحدت ختم می شود؟ و چه تدابیری باید اندیشه شود؟ و چه تقسیم کاری صورت گیرد که این وحدت، منتج به نتیجه شود؟ خود مقوله‌ای است که پرداختن به آن نیازمند همفکری، همگرایی و هم افزایی مستمر است.

اینک، بعد از گذشت 43 سال از انقلاب اسلامی و تکرار شعارهای وحدت‌گونه، نوبت آن رسیده  است که هر قطب به وظایفی که بر عهده دارد عمل نموده و پر شتاب‌تر از گذشته مسیر را بپیماید. هر چند که در مقاطعی که البته کم هم نیستند، کندی‌ها و خروج از مسیرهایی وجود داشته که این حرکت را گاهی متوقف نموده است اما بازنگری در تدابیر و وظایف، می‌تواند راهگشا باشد. پژوهشهای نوینِ نه صرفا اداری و زمان پرکُن، بلکه در بستر اقدام و عمل و البته بنیادین و با استفاده از الگوهای مشابه و حتی غیر همگون، می تواند کمک کننده باشد. فراموش نکنیم که 43 سال، زمان کمی برای هدفگذاری نیست که خود می‌تواند نسلی را تغییر داده و جهانی را متحول کند. تغییرات سریع تکنولوژیک در دنیا خود گویای این سرعت و پویایی است. لذا باید فرصتها را غنیمت شمرد و زمان را چونان امر قدسی محترم دانست و در اقدام تعجیل نمود.

شهید مفتح که خود یکی از مفاخر و مظاهر همسویی و همگرایی حوزه و دانشگاه و متجلی کننده این وحدت در جامعه است، می‌تواند الگویی برجسته برای این منظور باشد. و شهید بهشتی و شهید مطهری، نمونه های دیگر این عزم و اراده بوده اند. و اتفاقاً به دلیل همین وحدت آفرینی و تلاش در راستای آن وحدت عظیم و فاخر، در معرض ترور دشمنان رشد و تعالی نظام اسلامی قرار گرفته و با شهادت خود، صدق گفتار و عقیده خود را ثابت نمودند؛ این نشان دهنده صحت اندیشه و اهمیت وحدت حوزه و دانشگاه است که دشمنان را به حذف اندیشه با سلاح خشونت وا می دارد.

یاد آن بزرگان را گرامی می‌داریم و خود را مهیای گام نهادن در مسیر پر امید تعالی نظام و تمدن نوین اسلام می‌نماییم.

والسلام